تلنگر...

ازدنیا که بگذریم....

ازهمان دلبستگی هایمان...

همان خود خودمان!

ازهمه ی اینها که گذشتیم...

تازه می شویم لایق...

لایق شهادت.

شهید کسی ست...

که جز خدا...دیگرکسی رانمی بیند.

وما کسانی هستیم، که جزخود کسی رانمی بینیم...

همه ی اینها حرف های تکراری ست...

بارها نوشته ایم...

بارها درجاهای مختلف خوانده ایم...

چقدر در گوشمان اینها را گفته اند...

خسته شده ام از این همه تکرار...

تکرار حرف هایی که باید عمل شوند، ولی جایشان می شود؛همان پشت گوش...

من_چقدر_محتاجم...

محتاج یک نگاه...

محتاج یک تلنگر ناب...

محتاج یک عشق واقعی...

عشق به حضرت عشق...

خدایا....

از این تکرارها به تو پناه می برم...

پست هایم را که مرور میکنم...

آنجاست که می فهمم...

چقدرعقب هستم...

خودم از حرف هایم...

خدایا ما را به کاروان عشق ملحق کن...

آمین..